عشق به حسين

سلام

من «حسین» (ع) را دوست دارم، نهبدان خاطر که فرزند «علی»(ع) و فاطمه(س) است. نه بدان خاطر که مظلومانه‌ شهید شد.

حتی نه بدان خاطر که امام ست و محبتش بر من واجب.

من هم بر حسین گریه می‌کنم اما نه بدان خاطر که آب بستند برخانواده‌ش.

 نه بدان خاطر که لب تشنه شهیدش کردند. نه بدان خاطر که طفل شیرخوارش رابه تیغ زهردار آویختند.

من بر حسین گریه می‌کنم چون حسین است. حماسه است.

مطلب فوق بخشی از نوشته مژگان بانوهست با عنوان آفتاب نارس یک مفهوم

 (دغدغه ای که سال و ماه نمی شناسد)     مطلب کامل را اینجا بخوانید